Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
wybrzuszać — ndk I, wybrzuszaćsza, wybrzuszaćają, wybrzuszaćał wybrzuszyć dk VIb, wybrzuszaćszy, wybrzuszaćszył, wybrzuszaćszony zwykle w imiesł. biernym «nadawać czemuś kształt wypukły; robić pękatym» Wybrzuszona podłoga. Wybrzuszony strop. Wiatr wybrzuszył… … Słownik języka polskiego
wypukły — «mający powierzchnię taką, jaką ma kula; łukowato, kulisto wybrzuszony, wydęty, baniasty; wystający z powierzchni czegoś» Wypukła tarcza. Haft wypukły. Wypukłe plecy. ∆ druk. Druk wypukły «technika drukowania, w której elementy drukujące stanowią … Słownik języka polskiego
wydęty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wypukły, nabrzmiały, wybrzuszony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wydęty brzuch. Wydęte wargi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wypukły — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wystający ponad powierzchnię, kuliście wybrzuszony; wydatny, wydęty : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypukłe wieko skrzyni. Wypukłe czoło. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
